บันทึกการเรียนการสอนครั้งที่ 5

สรุปความรู้ของขอบข่ายคณิตศาสตร์

บันทึกการเรียนการสอน ครั้งที่ 4

วันนี้ไม่มีการเรียนการสอน เนื่องจากมีกิจกรรมกีฬาสีศึกษาศาสตร์สัมพันธ์
ดิฉันได้เข้าร่วมกิจกรรมโดยทำหน้าที่ กองเชียร์

ภาพกิจกรรม

บันทึกการเรียนการสอน ครั้งที่ 3

วันนี้อาจารย์ได้ให้จับกลุ่ม 3 คน เพื่อนำงานที่แต่ละคนที่หามาได้นั้น นำมาวิเคราะห์ร่วมกัน โดยเขียนสรุปลงในกระดาษที่อาจารย์แจกให้ ซึ่งกลุ่มของดิฉันสรุปได้ดังนี้

1. ให้สำรวจสำนักวิทยบริการว่ามีหนังสือ “คณิตศาสตร์” อะไรบ้าง

ชื่อเรื่อง  : คณิตศาสตร์สำหรับครูประถมศึกษา

ชื่อผู้แต่ง: วรรณี ธรรมโชติ

ปี พ.ศ.   : 2547

เลขหมู่   : 510.7 อ17ค (ฉ.4)

ชื่อเรื่อง  : การสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตระดับปฐมวัย

ชื่อผู้แต่ง: อาจารย์บุญเยี่ยม จิตรดอน

ปี พ.ศ.   : 2547

เลขหมู่   : 372.24 ส7470

ชื่อเรื่อง  : ทฤษฎีจำนวน

ชื่อผู้แต่ง: รองศาสตราจารย์ ดร.สมใจ จิตพิทักษ์

ปี พ.ศ.   : 2547

เลขหมู่  :  512.7 ส237ท (ฉ.4)

2.ความหมายของ “คณิตศาสตร์”

เป็นศาสตร์ที่เกี่ยวกับการคิดคำนวณ ซึ่งประกอบไปด้วยเรื่องราวและทักษะต่าง ๆ มากมาย เช่น การวัด ตัวเลข การสังเกต การเปรียบเทียบ ขนาด สี น้ำหนัก ความเหมือน ความแตกต่าง และการเรียงลำดับเป็นต้น ซึ่งเป็นทักษะที่สามารถเรียนรู้ได้ด้วยการปฏิบัติลงมือกระทำด้วยตนเอง

อ้างอิง: กุลยา ตันติอาชีวะ. (2551)

            ปรางวไล จูรัตนสำราญ. (2547). ผลของการจัดกิจกรรมเข้าจังหวะและพฤติกรรมการส่งเสริมการเล่นจากบิดามารดาที่มีต่อทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

       เรวัตร พรหมเพ็ญ. (2547).พฤติกรรมการสอนคณิตศาสตร์ระดับประถมศึกษา.มรภ.จันทรเกษม.

3. จุดมุ่งหมาย /เป้าหมาย/วัตถุประสงค์ การสอนคณิตศาสตร์

    1)เพื่อพัฒนาความคิดรวบยอดเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ เช่น การเพิ่มลด การบวกและลบ
    2) เพื่อให้เด็กรู้จักกระบวนการหาคำตอบ
    3) เพื่อให้เด็กมีความเข้าใจพื้นฐานทางคณิตศาสตร์
    4) เพื่อให้เด็กฝึกฝนทักษะพื้นฐานคณิตศาสตร์
    5) เพื่อส่งเสริมให้เด็กมีความรู้และอยากค้นคว้าทดลอง เพื่อหาคำตอบ
    6) เพื่อให้สามารถนำคณิตศาสตร์ไปใช้เป็นเครื่องมือในการเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ในชีวิตอย่างมีคุณภาพ
อ้างอิง: นิตยา ประพฤติกิจ.(2537).คณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย, วิทยาลัยครูเพชรบุรี.
            เรวัตร พรหมเพ็ญ.(2547).พฤติกรรมการสอนคณิตศาสตร์ระดับประถมศึกษา.          มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
            หรรษา นิลวิเชียร.(2534).ปฐมวัยศึกษาหลักสูตรและแนวปฏิบัติ.กรุงเทพหานคร.

4. ทฤษฎีการสอนคณิตศาสตร์

การจัดประสบการณ์สำหรับเด็กปฐมวัยเป็นการจัดการเรียนรู้โดยการกระตุ้นให้เด็กมีความหมายและการกระตือรือร้นในการเรียนรู้ ซึ่งจะเป็นหลักสำคัญยิ่งในการเรียนรู้ให้มีประสิทธิภาพสูงสุด นอกจากจากตัวผู้เรียนแล้วก็จะเกิดขึ้นกับบทบาทของผู้ที่ส่งเสริม เช่น ครู ผู้ปกครอง โดยต้องมีความหลากหลายของการเรียนรู้ ภาวะสมดุล ความหลากหลายของคณิตศาสตร์ โดยเน้นให้เด็กลงมือปฏิบัติหรือเรียนรู้ด้วยตนเอง ซึ่งจะทำให้เกิดผลที่เป็นประโยชน์ จากการเรียนรู้ด้วยตนเอง และคณิตศาสตร์ต้องใช้พัฒนาความคิดรวบยอดที่ได้รับประสบการณ์ตรง ไปพัฒนาในการเรียนคณิตศาสตร์โดยเน้นบทบาทของผู้เรียน

อ้างอิง:  สมใจ จิตพิทักษ์.(2547).ทฤษฎีจำนวน.มหาวิทยาลัยทักษิณ.
             หรรษา นิลวิเชียร.(2534).ปฐมวัยศึกษาหลักสูตรและแนวปฏิบัติ.กรุงเทพหานคร.

5. ขอบข่ายของคณิตศาสตร์

   1.)การนับ                    7.)รูปทรงและเนื้อที่

   2.)ตัวเลข                     8.)การวัด

   3.)การจับคู่                  9.)เซต

   4.)การจัดประเภท        10.)เศษส่วน

   5.)การเปรียบเทียบ      11.)การทำตามแบบหรือลวดลาย

   6.)การจัดลำดับ           12.)การอนุรักษ์
อ้างอิง: นิตยา ประพฤติกิจ. (2537). คณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย,วิทยาลัยครูเพชรบุรี. 
            สิรินมณี บรรจง.(2549).เด็กปฐมวัยกับทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์.กรุงเทมหานคร:คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

            บุญเยี่ยม จิตรดอน.(2536).ความสำคัญในการสร้างเสริมประสบการณ์ทางคณิตศาสตร์แก่ปฐมวัย.นนทบุรี:มหาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.

6. หลักการสอนคณิตศาสตร์

    1) คำนึงถึงความแตกต่างระหว่างบุคคล   
    2)ให้เด็กเรียนรู้ด้วยการปฏิบัติจริงและประสบการณ์ตรง    
    3)ให้เด็กเรียนรู้จากสิ่งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม   
    4) จัดกิจกรรมให้มีความสนุกสนานควบคู่ไปกับความรู้   
    5) สร้างมโนคติและรู้ค่าความหมายการให้จำโดยให้เด็กค้นคว้าทดลองด้วยตนเอง    
    6) จัดกิจกรรมทบทวน                                                                                       
อ้างอิง: นิตยา ประพฤติกิจ.(2537).คณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย,วิทยาลัยครูเพชรบุรี.
            บุญเยี่ยม จิตรดอน.(2536).ความสำคัญในการสร้างเสริมประสบการณ์ทางคณิตศาสตร์แก่ปฐมวัย.นนทบุรี:มหาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
            เยาวภา เดชะคุปต์. (2545).จำนวน 1-5 ของเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาระดับปฐมวัย.มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

บันทึกการเรียนการสอน ครั้งที่ 2

วันนี้อาจารย์ให้ลิงค์บล๊อคก่อนเริ่มเรียน เมื่อเริ่มเรียนอาจารย์ได้ให้เขียนคำว่า คณิตศาสตร์ ประสบการณ์ และปฐมวัย เป็นภาษาอังกฤษ พร้อมอธิบายถึงพัฒนาการของเด็กปฐมวัย โดยเด็กอายุ 2-4 ปี จะสามารถใช้ภาษาได้ดียังไง และเด็กอายุ 4-6 ปี ซึ่งอาจารย์ยังให้ยกตัวอย่างสิ่งรอบตัวที่อยู่ในห้องเรียนว่าสิ่งของชนิดไหนสามารถสอนในเรื่องคณิตศาสตร์ได้ เช่น แอร์ บอกถึงอุณหภูมิ นาฬิกา บอกถึงเวลา ลำโพงบอกถึง ระดับเสียง ปากกาไวท์บอร์ด บอกถึงรูปทรง เป็นต้น รวมถึงยังบอกว่าคณิตศาสตร์เป็นเครื่องมือชนิดหนึ่งที่คนเรานั้นใช้ในชีวิตประจำวันทุกคน

งานที่ได้รับมอบหมาย

            1.ไปสำรวจที่สำนักวิทยบริการว่ามีหนังสือเกี่ยวกับคณิตศาสตร์อะไรบ้าง ให้นำมาศึกษา 1 เล่ม

            2.หาผู้ให้ความหมาย “คณิตศาสตร์” มา (1 คน)

            3.หาจุดมุ่งหมาย หรือเป้าหมาย วัตถุประสงค์ การสอนคณิตศาสตร์

            4.หาทฤษฎีที่ใช้ในการสอนหรือการจัดประสบการณ์คณิตศาสตร์ มา 1 ทฤษฎี

            5.ขอบข่ายของคณิตศาสตร์มีอะไรบ้าง

            6.หลักการสอนคณิตศาสตร์

**ให้เขียนใส่ลงในกระดาษที่แจกให้ส่งวันศุกร์ ที่ 16/11/2555

บันทึกการเรียนการสอน ครั้งที่ 1

วันนี้เป็นคาบแรกของการเรียนการสอน อาจารย์ให้นักศึกษาร่วมกันหาข้อตกลงก่อนเริ่มเรียนในเรื่องของการตรวจงานในบล๊อคและเวลาของการส่งบล๊อคเพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวาย อีกทั้งอาจารย์ยังพูดถึงการแต่งกายให้เป็นระเบียบเรียบร้อย เมื่ออาจารย์ได้อธิบายข้อตกลงเสร็จก็ได้เข้าถึงเนื้อหาขององค์ประกอบในรายวิชา การจัดประสบการณ์คณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย หลังจากนั้นอาจารย์ก็ได้ให้เขียนคำถามลงในกระดาษโดยคำตอบให้เขียนตามความเข้าใจของตนเอง มี 2 คำถาม คือ

       1.เขียนประโยค 2 ประโยค เกี่ยวกับการจัดประสบการณ์คณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย คืออะไร?

       2.เขียนความคาดหวังในการเรียนรายวิชานี้ว่าจะได้ความรู้หรือประสบการณ์อย่างไรบ้าง?